เมื่อเราดูที่อินเดีย เราได้เห็นผลงานที่ประสบความสำเร็จของ Global Mission แต่เรากำลังพูดถึงผู้คนนับพันล้านที่อาศัยอยู่ที่นั่น เราแค่สัมผัสผิวเผินใช่ไหม? ไรอัน: มุมมองของฉันเกี่ยวกับความสำเร็จ แน่นอนว่ามันเป็นปาฏิหาริย์จริงๆ เป็นปาฏิหาริย์ของพระวิญญาณบริสุทธิ์ เพราะเราไม่ได้ฉลาดขนาดนั้น และเราไม่ได้มีระเบียบแบบแผนขนาดนั้น และ [เข้าถึง] ชาวฮินดูก็ไม่ได้ ง่ายขนาดนั้นไม่ว่าใครจะพูดอะไร ในแง่ของความสำเร็จ เห็นได้ชัดว่าความสำเร็จอยู่ที่พระเจ้า แต่ฉันเห็นด้วยกับรอน ฉันคิดว่าในอินเดียไม่ได้มีแค่จิตวิญญาณใหม่เท่านั้น แต่ฉันคิดว่ามีจิตวิญญาณใหม่ในหมู่สมาชิกคริสตจักรของเราด้วย
ฉันเห็นสองสิ่งในอินเดียที่ยังคงเป็นความท้าทายอย่างมาก
หนึ่ง [คือ] ยังมีหมู่บ้านอีกหลายพันแห่งที่แทบจะไม่รู้จักพระนามของพระเยซูเลย และมีบางพื้นที่ที่มีความสำคัญสูงกว่าพื้นที่อื่นๆ เราก็ไม่มีกุญแจไขแม่กุญแจ ข้าพเจ้าคิดถึงแคชเมียร์เป็นพิเศษ และพื้นที่ [อื่นๆ] ที่มีผู้คนนับล้าน แต่ข้อความของเรายังไม่ได้ [เทศนา] ที่นั่น ปัญหาที่เพิ่มขึ้นในอินเดียคือเมืองต่างๆ เคยเป็นประเทศที่กระจายประชากรอย่างเท่าเทียมกันในพื้นที่ชนบท แต่เมื่ออินเดียกลายเป็นปัจจัยทางเทคโนโลยีของโลก คุณจะพบว่าเมืองต่างๆ กำลังเติบโต ปัจจัยที่สองคือด้วยการเติบโตที่รวดเร็วและใหญ่โตเช่นนี้ เราถูกท้าทายให้มีความเข้าใจทั่วโลกคริสตจักรว่าเรามีหน้าที่ที่จะทำให้ผู้เชื่อใหม่เหล่านั้นเข้มแข็งในพระคริสต์ พวกเขามา พวกเขาตื่นเต้น พวกเขารักพระเจ้า แต่มีหลายสิ่งหลายอย่างที่เราสามารถจัดหาให้ในฐานะคริสตจักรเพื่อทำให้พวกเขาแข็งแกร่งขึ้นใน Adventism และโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเป็นเรื่องของการสร้างสาวก
Dabrowski: บทบาทของการสร้างโบสถ์เอง มีมิติเฉพาะสำหรับปัจจัยนี้ในอินเดียหรือไม่?
วัตต์: บทบาทของการสร้างโบสถ์ในการเติบโตของ [คริสตจักร] นั้นแทบจะ [นับไม่ถ้วน] แต่คุณต้องเข้าใจว่า 85 เปอร์เซ็นต์ของประชากรอินเดียไม่เคยได้รับอนุญาตให้ไปสักการะในวัดฮินดูในช่วง 2,000 ปีที่ผ่านมา และสำหรับพวกเขาแล้วการมีสถานที่สักการะนั้นมีค่ามาก มีค่ามากกว่าสิ่งอื่นใดที่พวกเขาจะร้องขอหรือนึกถึงได้ มันทำให้พวกเขารู้สึกถึงความมั่นคงในชีวิต มันทำให้พวกเขารู้สึกถึงความสุข มันนำความเป็นระเบียบมาสู่ชีวิตของพวกเขา และในหมู่บ้านเหล่านั้นที่มีการสร้างโบสถ์ พวกเขาได้กลายเป็นศูนย์กลางของหมู่บ้าน และเป็นเรื่องดีที่ ไปที่นั่น. คริสตจักรเป็นศูนย์กลางของชีวิตและครอบครัวของพวกเขา
Dabrowski: รูปแบบของอาคารมีความสำคัญหรือไม่?
วัตต์: ฉันไม่เคยได้ยินใครกังวลเกี่ยวกับรูปแบบของอาคาร เรามักจะกังวลเกี่ยวกับขนาดของอาคาร—ว่ามันจะใหญ่พอสำหรับครอบครัวของพวกเขาทั้งหมดหรือไม่ และแน่นอน การแต่งงาน และเหตุการณ์สำคัญในชีวิตของผู้คนจำนวนมากจะอยู่ที่สถานที่บูชา—งานศพ บัพติศมา และการอุทิศเด็ก และอื่น ๆ เหล่านั้น สิ่งของ. อาคารโบสถ์ … พวกเราที่นมัสการในโบสถ์ที่มีคนอื่นสร้าง เราถือว่าเป็นสิ่งสมมติ [และ] เพียงแต่ไม่มีเงื่อนงำว่าการอยู่ในสถานที่และไม่มีศาสนสถานเป็นอย่างไร .
ไรอัน: มีปัญหาที่ใหญ่กว่าแค่การจัดสถานที่สำหรับการนมัสการและให้สมาชิกรู้สึกดีและอยู่ในคริสตจักร แต่จริงๆ แล้ว สิ่งที่เกิดขึ้นนั้นไปไกลกว่านั้นจริงๆ ปัญหาอย่างหนึ่งที่เราเผชิญใน Global Mission คือไม่มีเงินทุนในการสร้างอาคารคริสตจักร … ความมหัศจรรย์ของการสร้างโบสถ์คือความจริงที่ว่า ใช่ เราสามารถจัดเตรียมด้านวัฒนธรรมนี้ได้ แต่เพราะมีใครบางคน (มารานาธา) เข้ามาเกี่ยวข้องด้วย เราเปิดแหล่งข้อมูลที่จริง ๆ แล้วไม่เพียงแต่มีความเชี่ยวชาญเกี่ยวกับการดำเนินการดังกล่าวเท่านั้น แต่พวกเขายังสามารถเข้าถึงแหล่งข้อมูลที่สร้างปาฏิหาริย์ให้กับประชาคมเหล่านั้นจำนวนมาก และเงินทุนไม่ใช่สิ่งที่จะระดมทุนได้ง่าย ๆ
วัตต์: นอกจากนี้ สิ่งหนึ่งที่เป็นเอกลักษณ์ของการผสมผสานระหว่าง Maranatha และ Global Mission คือพวกเขาเป็นทีมที่ทำงานร่วมกัน ไม่มีใครมีแพ็คเกจ มีกลุ่มคริสเตียนอื่นๆ ที่ทำงานอยู่ในอินเดีย และฉันได้อ่านหนังสือของพวกเขา พวกเขากำลังเรียกร้อง: อย่าสร้างโบสถ์เมื่อคุณไปที่หมู่บ้านเป็นครั้งแรก – คุณเริ่มที่โบสถ์ในบ้านแล้วคุณจะเห็นสิ่งที่พวกเขาทำ พวกเขามีความยินดีเพราะในหมู่บ้านแห่งนี้ในแคว้นมคธ แต่เมื่อ [Maranatha และ Global Mission] รวมแพ็คเกจนี้เข้าด้วยกัน เรามีการชุมนุม 300, 400, 500 และ 1,000 คน และไม่มีใครทำอย่างที่ฉันเคยเห็นในอินเดีย ไม่มีองค์กรคริสเตียน [อื่น]
Dabrowski: ดังนั้นเมื่อ Maranatha และกลุ่มอื่นๆ ไปอินเดีย พวกเขากำลังสร้างโบสถ์ก่อนที่จะเริ่มการประชุมสาธารณะ?
วัตต์: ก่อนที่เราจะมีสมาชิกในหมู่บ้าน พวกเขากำลังหาที่ดินและสร้างโบสถ์ ดังนั้นเมื่อผู้คนได้ยินข้อความ พวกเขาพูดว่า “เรามีสถานที่สำหรับนมัสการแล้ว ไปกันเถอะ” ผู้คนตัดสินใจได้ง่ายขึ้นมาก และตรงไปตรงมา มันแพร่กระจาย พวกเขากำลังนมัสการอยู่ที่นั่น และผู้คนจากที่อยู่ห่างออกไป 20,30 ไมล์มาเห็นและพูดว่า “เราเป็นคริสเตียนในหมู่บ้านของเรามา 100 ปีแล้ว เราไม่มีโบสถ์ คุณมีโบสถ์ได้อย่างไร” และแน่นอนว่าพวกเขาสอบถามเกี่ยวกับข่าวสารของเราและต้องการให้เรามาศึกษาพระคัมภีร์กับพวกเขาและให้บัพติศมาพวกเขาเพื่อที่พวกเขาจะได้มีคริสตจักรด้วย มันช่วยให้สมาชิกคริสตจักรในอินเดียสามารถเป็นมิชชันนารีไปยังหมู่บ้านอื่น ๆ รอบ ๆ เมื่อพวกเขามีสถานที่สักการะ
credit : สล็อตเว็บตรง100 / ดูหนังฟรี / 50รับ100
