แสงสีเหลืองสาดส่องจากไฟหน้าของ Bogdan Onac สล็อตเว็บตรง กระเด็นไปรอบๆ ผนังสีส้มที่หยดลงมาของถ้ำราวกับหิ่งห้อยที่บ้าคลั่ง ที่ปลายอีกด้านของลำแสง นักบรรพชีวินวิทยาจากมหาวิทยาลัยเซาท์ฟลอริดา อธิบายว่าผนังของถ้ำแห่งนี้ บนเกาะมายอร์ก้าแถบเมดิเตอร์เรเนียน ได้รวบรวมแร่วงแหวนในอ่างอาบน้ำขณะที่น้ำกร่อยชะล้างเข้าและออก “มายอร์ก้าเปรียบเสมือนกรูแยร์” โอนักกล่าว หินปูนที่ปูอยู่นั้นเต็มไปด้วยรูเหมือนกับชีส
มายอร์ก้าแตกต่างจากถ้ำชายฝั่งส่วนใหญ่ทั่วโลก
ตั้งอยู่บนแผ่นเปลือกโลกที่มั่นคง และสามารถทำหน้าที่เป็นจุดตายตัวสำหรับวัดการขึ้นและลงของทะเลเมื่อเวลาผ่านไป ถ้ำของมันถูกปกคลุมไปด้วยแร่ธาตุจากทะเลในช่วงครึ่งล้านปี รอยน้ำสูงยังคงอยู่ เช่น กราฟิตีจากสภาพอากาศที่เปลี่ยนแปลง
ความประหลาดใจในกำแพงถ้ำเหล่านี้ทำให้ Onac (บนซ้าย) กลายเป็นศูนย์กลางของการอภิปรายเกี่ยวกับระดับน้ำทะเลที่ผ่านมา สิ่งห่อหุ้มที่มีอายุเก่าแก่กว่า 81,000 ปีในสถานที่วิจัยหลายแห่งของเขาตั้งอยู่เหนือระดับน้ำทะเลในปัจจุบันประมาณ 1 เมตร ซึ่งบ่งบอกว่าตอนนั้นน้ำทะเลสูงขึ้นมากเพียงใด สิ่งนี้ขัดแย้งกับค่าประมาณของระดับน้ำทะเลที่ผ่านมาโดยอิงจากการสร้างแนวชายฝั่งที่ยกระดับขึ้นใหม่ในบาร์เบโดส นิวกินี และที่อื่นๆ ซึ่งทำให้น้ำทะเลต่ำลง 8 ถึง 31 เมตรในขณะนั้น การประมาณการเหล่านี้ช่วยในการจำลองกำลังซึ่งแสดงให้เห็นว่าน้ำแข็งที่ปกคลุมดาวเคราะห์และระดับน้ำทะเลมีปฏิสัมพันธ์กันอย่างไร หากปัจจัยการผลิตเหล่านี้หายไปหลายสิบเมตร การคาดการณ์ระดับน้ำทะเลที่สูงขึ้นในอนาคต เช่นเดียวกับที่คาดหวังจากการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ ก็จะถูกละทิ้งเช่นกัน
พื่อกระทบยอดการค้นพบนี้ Onac ได้เชิญเพื่อนร่วมงานสองสามโหลของเขาไปเยี่ยมชมถ้ำเมื่อปีที่แล้ว ในหมู่พวกเขาคือนักธรณีฟิสิกส์ Kurt Lambeck จากมหาวิทยาลัยแห่งชาติออสเตรเลียในแคนเบอร์ราซึ่งใช้รายงานระดับน้ำทะเลโบราณเพื่อสร้างแบบจำลองระดับโลกว่าแผ่นน้ำแข็งและระดับน้ำทะเลมีปฏิสัมพันธ์กันอย่างไร ก่อนการเยือน เขาสันนิษฐานว่าถ้ำมาจอร์แคนต้องขึ้นๆ ลงๆ มากกว่าที่โอแนครายงาน ทำให้อ่างอาบน้ำขยับขึ้นหรือลง และทำให้วงแหวนมีความน่าเชื่อถือน้อยลง แต่เมื่อเข้าไปข้างในแล้ว แลมเบคเห็นโครงสร้างอันละเอียดอ่อนที่เรียกว่า สปีลีโอเทมส์ ซึ่งไม่บุบสลายอยู่ข้างวงแหวน ซึ่งบ่งบอกถึงการเคลื่อนไหวในแนวตั้งเพียงเล็กน้อยหรือไม่มีเลย เขาต้องการข้อมูลเพิ่มเติม แต่เรียกถ้ำนี้ว่า “ยากที่จะยกเลิก”
ตอนนี้ Onac กำลังตามล่าหาตัวอย่างถ้ำจากช่วงเวลาที่กว้างกว่า เขาหวังว่านักวิจัยจากที่อื่นจะทำเช่นเดียวกันในถ้ำชายฝั่งอื่น ๆ ซึ่งในที่สุดก็แปลงานเขียนบนผนังถ้ำชายฝั่ง
การลดก๊าซเรือนกระจกอาจทำให้ระดับน้ำทะเลสูงขึ้นได้ช้า
มีเทน โอโซน และมลพิษที่มีอายุสั้นอื่นๆ มีผลกระทบอย่างมากต่อความสูงของมหาสมุทรวิธีที่รวดเร็วในการป้องกันการเพิ่มขึ้นของระดับน้ำทะเลที่กำลังจะเกิดขึ้นคือการลดการปล่อยก๊าซจากเครื่องทำความร้อนในสภาพอากาศที่มีอายุสั้น เช่น มีเทนและเขม่า
คาร์บอนไดออกไซด์ซึ่งเป็นสาเหตุหลักของการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศของมนุษย์ สามารถคงอยู่ในบรรยากาศมานานกว่าศตวรรษ ดังนั้น การปล่อย CO 2 อย่างเจ็บแสบ จะไม่หยุดภาวะโลกร้อนและผลที่ตามมาในทันที วิธีที่รวดเร็วกว่าคือจำกัดก๊าซมีเทน โอโซน ไฮโดรฟลูออโรคาร์บอน และเขม่า หรือที่เรียกว่าคาร์บอนแบล็ค ก๊าซเรือนกระจกและอนุภาคต่างๆ เหล่านี้ทำให้บรรยากาศอบอุ่นขึ้น แต่จะคงอยู่สูงเพียงสัปดาห์หรือหลายปี งานวิจัยล่าสุดแสดงให้เห็นว่าวิธีการนี้อาจช่วยลดอุณหภูมิโลกที่คาดว่าจะเพิ่มขึ้นได้ 0.6 องศาเซลเซียสภายในปี 2593
ทีมงานที่นำโดย Veerabhadran Ramanathan จากสถาบัน Scripps Institution of Oceanography ในเมือง La Jolla รัฐแคลิฟอร์เนีย สงสัยว่าการลดมลภาวะทางสภาพอากาศทั้งสี่นี้จะทำให้ระดับน้ำทะเลทั่วโลกสูงขึ้นช้าลงหรือไม่ นักวิทยาศาสตร์คาดว่าระดับน้ำทะเลจะพุ่งสูงขึ้นเนื่องจากการละลายของแผ่นน้ำแข็งและการขยายตัวทางความร้อนของมหาสมุทร นักวิจัยใช้การจำลองสภาพภูมิอากาศซึ่งการปล่อยมลพิษเหล่านี้หรือก๊าซที่ก่อให้เกิดมลพิษในท้ายที่สุดลดลง 30 ถึง 50 เปอร์เซ็นต์ในอีกไม่กี่ทศวรรษข้างหน้า การเพิ่มขึ้นของระดับน้ำทะเลลดลง 10 เปอร์เซ็นต์ในปี 2050 และ 22 เปอร์เซ็นต์ในปี 2100 เมื่อเทียบกับการจำลองที่ไม่มีการตัดทอน ทีมงานรายงาน 14 เมษายนในNature Climate Change
การศึกษาใหม่พบว่าการตกค้างในทะเลสาบอีรีเป็นพลาสติกชิ้นเล็กๆ นับล้านที่เต็มไปด้วยมลพิษที่เป็นพิษ ผลลัพธ์นี้เป็นส่วนหนึ่งของการศึกษาครั้งแรกที่ศึกษาการกระจายและผลกระทบที่อาจเกิดขึ้นจากมลภาวะพลาสติกในเกรตเลกส์ ผลลัพธ์ที่ได้ไม่น่าแปลกใจ Joel Baker ผู้อำนวยการด้านวิทยาศาสตร์ของ Center for Urban Waters ที่ University of Washington Tacoma ขยะพลาสติก “มีอยู่ทุกที่” เขากล่าว
Lorena Rios Mendoza จากมหาวิทยาลัยวิสคอนซินสุพีเรียร์และเพื่อนร่วมงานของเธอได้รวบรวมไมโครพลาสติกในน่านน้ำของ Great Lakes ซึ่งมีขนาดไม่เกิน 5 มม. หรือใหญ่เท่ากับเม็ดปืน BB เมื่อขยะพลาสติกชิ้นใหญ่โดนคลื่นซัดและถูกแสงแดดเผา พวกมันก็แตกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย นักวิจัยพบว่าไมโครพลาสติกเหล่านี้คิดเป็น 80 เปอร์เซ็นต์ของตัวอย่างพลาสติกทั้งหมดที่เก็บรวบรวมในทะเลสาบอีรี
การวิเคราะห์ทางเคมีของตัวอย่างเผยให้เห็นระดับที่แตกต่างกันของโพลีไซคลิกอะโรมาติกไฮโดรคาร์บอนหรือ PAHs และโพลีคลอริเนทไบฟีนิลหรือ PCBs Rios Mendoza รายงานเมื่อวันที่ 11 เมษายนที่การประชุม American Chemical Society ในเมืองนิวออร์ลีนส์ เศษพลาสติก ซึ่งโดยพื้นฐานแล้วเป็น “น้ำมันที่เป็นของแข็ง” ริออส เมนโดซา กล่าว ดูดซับมลพิษเหมือนฟองน้ำ สล็อตเว็บตรง
