กลุ่มมือถือแลกสุขภาพและความสุขเพื่อสังคมที่สงบสุข
ตรงกันข้ามกับความเห็นของผู้คนทั่วไป มนุษย์ไม่ได้ละทิ้งการดำรง เว็บตรงไม่ผ่านเอเย่นต์ อยู่อันโหดร้ายในฐานะนักล่า-รวบรวมและคนเลี้ยงสัตว์เพื่อชีวิตที่ดีของการทำฟาร์มแบบอยู่ในสถานที่ หมู่บ้านเกษตรกรรมตลอดทั้งปีและรัฐเกษตรกรรมยุคแรกๆ เช่น หมู่บ้านที่ปลูกพืชในเมโสโปเตเมีย ได้แลกเปลี่ยนวิถีชีวิตที่มีสุขภาพดีของกลุ่มเคลื่อนที่กับความน่าเบื่อหน่ายในการปลูกพืชผล การสัมผัสกับโรคติดเชื้อ อาหารไม่เพียงพอ ภาษี และการเกณฑ์ทหารในกองทัพ
ในAgainst the Grainนักมานุษยวิทยาการเมือง James C. Scott เสนอการป้องกันตำแหน่งนั้นที่น่ารำคาญแต่ให้ความกระจ่าง เขาดึงเอาการศึกษาทางโบราณคดีทั้งในอดีตและล่าสุดซึ่งบ่งชี้ว่าการเกิดขึ้นของสังคมที่ดำเนินการโดยรัฐเมื่อประมาณ 6,000 ปีก่อนเป็นตัวแทนของการก้าวถอยหลังทางวัฒนธรรมในรูปแบบที่สำคัญบางอย่าง สก็อตต์เคยเขียนเกี่ยวกับโครงการวิศวกรรมสังคมที่ล้มเหลวของรัฐสมัยใหม่ และการหลีกเลี่ยงการควบคุมของรัฐโดยชาวภูเขาในปัจจุบันในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ การสำรวจรากเหง้าของการสร้างรัฐเป็นขั้นตอนต่อไปที่สมเหตุสมผล
สกอตต์ระบุทั้งเกษตรกรรมและการตั้งถิ่นฐานขนาดใหญ่โดยลำพังการก่อตัวของรัฐที่ถูกกระตุ้น ผู้หาอาหารชาวตะวันออกกลางปลูกธัญพืชหลายพันปีก่อนที่หมู่บ้านต่างๆ ตลอดทั้งปีจะปรากฎขึ้น การตั้งถิ่นฐานถาวรขนาดใหญ่ขึ้นอยู่กับพืชป่าและอาหารทะเลที่พบในเมโสโปเตเมียก่อนที่รัฐเกษตรกรรมจะก่อตัวขึ้นที่นั่น
สกอตต์เสนอว่ารัฐในยุคแรกๆ เป็นตัวแทนของการแต่งงานด้วยปืนลูกซองในการทำฟาร์มและชุมชนขนาดใหญ่ โดยมีผู้ปกครองที่ทะเยอทะยานกลุ่มใหม่เป็นประธาน การสร้างรัฐเริ่มขึ้นในพื้นที่ชุ่มน้ำ เช่น เสี้ยววงเดือนที่อุดมสมบูรณ์ ซึ่งมีดินอุดมสมบูรณ์กว้างขวาง ที่นั่น การทำฟาร์มข้าวบีบผู้คนและอาหารที่จัดเก็บได้เพียงพอให้อยู่ในพื้นที่ขนาดเล็กพอที่จะทำให้รัฐสามารถควบคุมและเก็บภาษีได้
สภาพที่เพิ่งเกิดใหม่นั้นเปราะบาง มักจะแตกออกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยหรือแตกสลายโดยสิ้นเชิง นักวิจัยมักจะมองข้ามความเป็นไปได้ที่สถานะที่ปรากฏ “พัง” ในบันทึกทางโบราณคดีนั้นเกี่ยวข้องกับการบินโดยเจตนาของอาสาสมัครที่เบื่อหน่ายกับสงคราม ภาษี โรคระบาด และความล้มเหลวของพืชผล สกอตต์กล่าว
เขาปิดท้ายด้วยการดูว่ากลุ่มต้อนทั้งบุกโจมตีและสนับสนุนรัฐเกษตรกรรมในยุคแรกๆ ในเอเชียอย่างไร Nomads ขโมยอาหารและสินค้าจากเพื่อนบ้านอย่างช่ำชอง จากนั้นจึงต่อรองสินบนที่สูงชันเพื่อแลกกับการที่จะไม่โจมตี ในที่สุดนักอภิบาลเคลื่อนที่ก็กลายเป็นหุ้นส่วนทางการค้า ทำให้สังคมที่อยู่ประจำที่ทองแดง ม้า และทาส เป็นต้น คนเลี้ยงสัตว์ยังเป็นทหารรับจ้าง จับทาสที่หลบหนีและปราบปรามการจลาจล น่าแปลกที่สก็อตต์เขียนว่า “คนป่าเถื่อน” ช่วยให้รัฐต่างๆ กลายเป็นผู้เล่นทางการเมืองที่มีอำนาจเหนือกว่าในทุกวันนี้
สกอตต์เขียนในลักษณะตรงไปตรงมาโดยส่วนใหญ่ไม่มีศัพท์แสงทางวิทยาศาสตร์ เขาไม่ได้วาดภาพการใช้ชีวิตแบบหาของกินและการใช้ชีวิตแบบเคลื่อนที่ว่าเป็นระบบยูโทเปีย แต่เมื่อพิจารณาถึงข้อเสียและข้อดีอย่างละเอียดถี่ถ้วนจะทำให้ภาพของคนเหล่านี้สมบูรณ์ขึ้น กระนั้น การพรรณนาถึงปัญหาของรัฐที่รวมศูนย์ในยุคแรก ๆ ของสกอตต์ยังเป็นความจริงในโลกสมัยใหม่ของรัฐชาติ
การใช้ความปีติยินดีในระยะยาวทำให้ความจำเสื่อม
ยาผิดกฎหมาย methylenedioxymethamphetamine หรือที่เรียกว่า MDMA หรือ ecstasy เป็นที่ทราบกันดีว่าก่อให้เกิดปัญหาด้านความจำ การศึกษาใหม่เป็นครั้งแรกพบว่าการใช้ยาเป็นเวลานานอาจทำให้ความเสียหายรุนแรงขึ้นได้ นักวิจัย Konstantine K. Zakzanis และ Donald A. Young จากมหาวิทยาลัยโตรอนโตระบุผู้ใช้ความปีติยินดี 15 คน อายุระหว่าง 17 ถึง 31 ปี ไม่มีใครรายงานว่าติดสุรา และทุกคนละเว้นจากยาเสพติดเป็นเวลา 2 สัปดาห์ก่อนการทดสอบ
นักวิจัยได้ให้แบตเตอรี่สำหรับการทดสอบหน่วยความจำมาตรฐานแก่แต่ละคน แล้วทำซ้ำอีก 1 ปีต่อมา นอกเหนือจากการงดเว้น 2 สัปดาห์ ผู้เข้าร่วมใช้ความปีติยินดีโดยเฉลี่ย 2.4 ครั้งต่อเดือนเป็นเวลาประมาณ 18 เดือนก่อนการทดสอบครั้งแรก อาสาสมัครยังคงใช้ยาอย่างต่อเนื่องในช่วงปีระหว่างช่วงการทดสอบ
เพื่อตรวจสอบการเรียกคืนในระยะสั้น นักวิจัยได้แสดงภาพของผู้ใช้ที่มีความสุขขณะพูดชื่อและนามสกุลของแต่ละคน หลังจากทำงานอื่น ๆ ผู้เข้าร่วมจะถูกขอให้จำชื่อ การทดสอบอื่นๆ รวมถึงนักวิจัยที่อ่านออกเสียงข้อความสั้นๆ จากข่าวและขอให้ผู้เข้าร่วมจำรายละเอียดในภายหลัง
การทดสอบเผยให้เห็นว่าส่วนใหญ่ของหน่วยความจำของอาสาสมัครแย่ลงกว่าปี นักวิจัยรายงานใน 10 เมษายนประสาทวิทยา โดยเฉพาะอย่างยิ่ง การจำเรื่องที่อ่านออกเสียงนั้นลดลงอย่างมาก ปริมาณความปีติยินดีที่สูงขึ้นก่อนและระหว่างช่วงการทดสอบส่งผลเสียต่อประสิทธิภาพมากขึ้น Zakzanis กล่าว
ผู้เข้าร่วมส่วนใหญ่ยังใช้ยาอื่นๆ เช่น กัญชาและโคเคน ในขณะที่การคิดขัดขวางเหล่านี้ การวิจัยก่อนหน้านี้ได้แสดงให้เห็นว่าความปีติยินดีมีผลมากที่สุดต่อความทรงจำ เขาตั้งข้อสังเกต
เมื่อนักวิจัยเปิดเผยผลการทดสอบครั้งที่สองแก่ผู้เข้าร่วมการศึกษา ประมาณครึ่งหนึ่งอ้างว่าพวกเขาจะเลิกใช้ยา แปดเดือนต่อมา Zakzanis ได้เริ่มถามผู้เข้าร่วมว่าพวกเขาละเว้นจากความปีติยินดีหรือไม่ เขาวางแผนการทดสอบความจำรอบที่สาม ซึ่งอาจบ่งชี้ว่าผลกระทบที่ชัดเจนของความปีติยินดีนั้นเกิดขึ้นอย่างถาวรหรือหมดไปเมื่อเลิกบุหรี่ เว็บตรงไม่ผ่านเอเย่นต์
